از سری برنامه های ویژه آشنایی بازیابی فرهنگ ایرانی
میهمان امروز برنامه، استاد گرامی آقای مهندس جواد پارسای با موضوع
فردوسی بخش دوم
شاهنامه، آیینۀ تمام نمای رویدادهاست جواد پارسای
پی افکندم از نظم کاخی بلندمن شاهنامه را همان تیر آرش میپندارم که برای ایران از چلۀ کمان رها شده است، ولی این تیرِ رها شده همچنان راه آیندۀ ایران را میپیماید و هموار میسازد. در شاهنامه میببینیم، چگونه این دهقان استورهساز، مارا در شناخت و یافت هدف از نگارش سرودهاش، یاری میرساند. سخن دربارۀ سرایندۀ بزرگترین حماسۀ ملی و سرود او بسیار رفته است، با چندی و چونی، با زیر و بم، با کشش و کوشش، ولی نه هرگز کافی. گفتنیهای گفته شده تاکنون، از نیکمردی که نامش را بدرستی «فردوسی» مینامیم، بدون «اَب» و «اِبن»، که سرایندۀ شاهنامه بوده، راه بجایی دلخواسته نمیبرد. به این نسک گرانبها و به این جام چهرهنمای دوستان و دشمنان ایران، باید هربامداد نگاهی بیندازیم، غبار زمان را از چهرهاش بزداییم و در جایگاهی بگذاریم که هر روزِ ما را، به ما بنمایاند.
Gast in der Sendung ist Prof. Javad Parsay.
Ferdosi, Ferdowsi oder Ferdousi geboren 940 in Tus einem Dorf im Bezirk Tūs, Iran (bei Maschhad); gestorben um 1020 in Tūs), war ein persischer Dichter und einer der größten Epiker. Er ist der Autor des monumentalen, etwa 60.000 Verse umfassenden Schāhnāme (deutsch „Buch der Könige“), des Nationalepos der persischsprachigen Welt, das zu einem kleinen Teil vom Dichter Daqīqī begonnen wurde. Mit dem Schāhnāme hat Firdausi das weltgrößte Epos eines Einzeldichters geschaffen.