Julia Krawczyk zaprasza na koncert Joanny Mądroszkiewcz

Wielkość polskiej sztuki do przeżycia na żywo w koncercie Joanny Mądroszkiewicz
w wiedeńskim Musikverein.
Sala Magna Auditorium 5. 03.2008 godz.20.00

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Motto Joanny Mądrosykiewicy to:

„Muzyka jest otwartą bramą ku nieskończoności…
ani rutyna, ani chciwość nie mogą przekroczyć jej progu.“
Artystka studiowała w Szczecinie , Gdańsku oraz we Wiedniu. Studia uzupełniły kursy z Arthurem Grumiaux. Synteza tych trzech znaczących szkół skrzypcowych: polskiej, klasyczno-wiedeńskiej i franko-belgijskiej stanowi o charakterystycznym stylu interpretacyjnym skrzypaczki. To właśnie walory interpretacyjne sprawiają, że Joanna Mądroszkiewicz jest od czasu swojego debiutu we Wiedniu w 1981 roku chętnie widzianym gościem wielu znaczących sal koncertowych Europy i świata gdzie ma okazję prezentować obok standartowych dzieł literatury skrzypcowej wiele utworów bardzo rzadko wykonywanych.
Za konsekwentną prezentację polskiej muzyki i krzewienie ideii wykorzystania umiejętności
artystycznych jako pomostu zbliżającego do siebie odmienne kultury artystka została odznaczona w roku 1994 Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polski.
Ogromny repertuar skrzypaczki dokumentują nie tylko liczne nagrania płytowe, ale także wiele nagrań archiwalnych stacji radiowych w rozlicznych miejscach globu. Trwałe miejsce wśród grona wybitnych muzyków naszych czasów zagwarantowały Joannie Mądroszkiewicz również wykonania klasyki. I tak w roku 2005 (dwutysięcznym piątym) za nagrania utworów Mozarta („Hommage a Mozart“) artystka otrzymała prestiżową nagrodę miasta Wiednia „Wiener Flötenuhr“.

Karol Wojtyła:

Karol Wojtyła jako poeta był najpierw zafascynowany Biblią i renesansem, o czym świadczy młodzieńczy zbiór wierszy (wydany po łatach) Renesansowy psałterz, nawiązujący do Jana Kochanowskiego. Potem przedmiotem trwałej fascynacji stał się romantyzm, zwłaszcza Juliusz Słowacki oraz Cyprian Kamil Norwid. Swoje wczesne utwory publikował od roku 1950 w prasie katolickiej pod pseudonimami literackimi Andrzej Jawień, AJ i Piotr Jasień, a po 1961 roku – Stanisław Andrzej Gruda. Był wieloletnim współpracownikiem „Tygodnika Powszechnego“.
Wojtyła uprawiał lirykę refleksyjną, precyzyjną i powściągliwą stylistycznie, często wizyjną. Współtworzy ona polską poezję metafizyczną.
Działalność artystyczna (wcześniej aktorstwo, później twórczość literacka) zakończyła się z chwilą jego wyboru na papieża. Wyjątkiem jest jednak wydany 6 marca 2003 Tryptyk rzymski, który sygnował już jako Jan Paweł II, poemat przyjęty z entuzjazmem przez czytelników i krytykę.
Czesław Miłosz:
Wiersze Czesława Miłosza są intelektualne, a metafory jakich używa – sugestywne. Jego twórczość
z lat 30, przed II wojną światową jest przesycona katastrofizmem. Dominuje w niej rozmach, metaforyczność, rytmiczność, wizje apokalipsy.
Wiersze pisane podczas wojny nie mają już w sobie tyle patosu. Są znacznie mniej ozdobne. Poeta stawia na komunikatywność wiersza – na zrozumiałość zawartych w nim treści filozoficznych i intelektualnych. Część z tych wierszy poświęca Miłosz okupowanej Warszawie w której spędził prawie cały okres wojny.
Po wojnie poeta podjął tematykę bardziej filozoficzną. Szczególnie upodobał sobie formę traktatu. W wydanym w tomie ..Światło dziennevTraktacie moralnym piętnuje zanik wartości, krytykuje brak moralności i wskazuje na to, co jego zdaniem, należałoby zmienić w ludzkiej mentalności. W 1957 r. napisał Traktat poetycki pokazujący polską historię, kulturę i mentalność ludzi z czasów Młodej Polski. W tomie Druga przestrzeń (2002 r.) znalazł się Traktat teologiczny, w którym Miłosz rozważa problem tajemnicy wiary.
Miłosz po zerwaniu swoich związków z komunistycznymi władzami wyrażał w swej twórczości niechęć i krytykę w stosunku do PRL, często piętnował polski nacjonalizm, krytykował tradycyjny polski katolicyzm – określany przez siebie ciemnogrodem.
Wisława Szymborska:
Równie ważnym jak inteligencja, dowcip i mądrość składnikiem tego zespołu jakości, który czyni poetkę osobą tak niezwykłą, a każdy jej wiersz – czymś tak niezapomnianym, jest ciepło ludzkiej sympatii. Lubimy tę poezję, ponieważ wyczuwamy instynktownie, że jej autorka autentycznie (choć bynajmniej nie bezkrytycznie) lubi nas, jest nas ciekawa, gotowa będzie zawsze wysłuchać tego, co my, ludzie, mamy do powiedzenia.
Szymborska umyślnie pisze mało, poniewaź stawia sobie samej najwyższe wymagania. Ta autorka, całkiem po prostu nie pisze wierszy nieistotnych. Jest poetką, której każdy utwór ma swoją wagę i znaczenie.
Wśród osiągnięć poetki najbardziej niezwykłym jest to, że w jakiś tajemniczy i godny pozazdroszczenia sposób udaje się jej w każdym wierszu pogodzić bezkompromisową głębię myślową z całkowitą przystępnością. W ciągu ostatniego dziesięciolecia popularność Szymborskiej w Polsce osiągnęła niebywałe rozmiary.
Jeśli ten sekret da się czymś wyjaśnić, to chyba tylko mądrością poetki — mądrością, która pozwoliła jej zdać sobie sprawę, że w naszych czasach poezja potrafi pociągać już nie swoimi możliwościami wypowiadania twierdzeń, ale raczej swoją sztuką zadawania pytań. W całej twórczości poetki z uderzającą częstotliwością i siłą daje znać o swojej obecności model poszukiwania odpowiedzi, dopytywania się, „pytań zadawanych sobie“ i innym.
Komitet Noblowski w uzasadnieniu przyznania poetce nagrody napisał: „za poezję, która z ironiczną precyzją pozwala historycznemu i biologicznemu kontekstowi ukazać się we fragmentach ludzkiej rzeczywistości“.
..

POLONIA WIEDEN
Jupiter
Musikverein
Koncert Joanny Mądroszkiewcz
Insytytut Polski w Wiedniu
Strona Joanny Mądroszkiewicz
DIGITAL MEDIA WORK

Beteiligte:
Digital Media Work (Produzent/in)
Julia Krawczyk (Gestalter/in)